Nowe badanie przeprowadzone przez naukowców z Brigham and Women's Hospital wykazało, że półpasiec wiąże się z prawie 30% wyższym długoterminowym ryzykiem poważnego zdarzenia sercowo-naczyniowego, wśród których wymienia się udar lub zawał serca. Ich wyniki zostały opublikowane w czasopiśmie Journal of the American Heart Association.
„Nasze odkrycia sugerują, że półpasiec ma długoterminowe konsekwencje i podkreślają znaczenie działań w zakresie zdrowia publicznego w temacie profilaktyki” – powiedziała główna autorka badania Sharon Curhan z Channing Division of Network Medicine at Brigham and Women's Hospital.
„Biorąc pod uwagę rosnącą liczbę Amerykanów zagrożonych tą bolesną i często powodującą niepełnosprawność chorobą oraz dostępność skutecznej szczepionki, szczepienie przeciwko półpaścowi może stanowić cenną okazję do zmniejszenia obciążenia półpaścem i zmniejszenia ryzyka późniejszych powikłań sercowo-naczyniowych”.
Około 1 na 3 osoby zachoruje na półpasiec w ciągu swojego życia, przy czym prognozuje się więcej przypadków w miarę starzenia się populacji i coraz większej liczby osób z obniżoną odpornością z powodu choroby lub stosowania leków. Najczęstszym powikłaniem półpaśca jest neuralgia popółpaścowa. Ten stan wpływa na włókna nerwowe i skórę, powodując palący ból, który utrzymuje się długo po ustąpieniu wysypki i pęcherzy półpaśca. Jednak coraz więcej dowodów sugeruje, że reaktywacja wirusa może mieć jeszcze długoterminowe skutki uboczne.
Wirus może odgrywać rolę w rozwoju zaburzeń sercowo-naczyniowych, w tym udaru i choroby wieńcowej. Wirus został wykryty w dużych i małych naczyniach krwionośnych, co z czasem może powodować stany zapalne, a także przewlekłe zmiany naczyniowe. Zmiany te mogą zwiększać ryzyko zatorów w naczyniach krwionośnych, ograniczonego przepływu krwi i zdarzeń sercowo-naczyniowych, takich jak udary i zawały serca.
Badanie objęło trzy duże amerykańskie kohorty liczące ponad 200 000 kobiet i mężczyzn: Nurses' Health Study (~79 000 kobiet), Nurses' Health Study II (~94 000 kobiet) oraz Health Professionals Follow-Up Study (~ 31 000 mężczyzn). Uczestnicy nie mieli wcześniej udaru ani choroby niedokrwiennej serca.
Zespół zbierał informacje na temat półpaśca, udaru i choroby niedokrwiennej serca za pomocą kwestionariuszy zbieranych co dwa lata i potwierdzał diagnozy przeglądem dokumentacji medycznej. Zespół obserwował uczestników przez okres do 16 lat i oceniał, czy osoby, u których rozwinął się półpasiec, były bardziej narażone na udar lub chorobę niedokrwienną serca wiele lat po epizodzie półpaśca.
Naukowcy śledzili częstość występowania udaru mózgu i choroby niedokrwiennej serca – zdefiniowanej jako zawał mięśnia sercowego lub zabieg rewaskularyzacji wieńcowej (CABG, pomostowanie aortalno-wieńcowe lub przezskórna śródnaczyniowa angioplastyka wieńcowa). Naukowcy ocenili również łączny wynik chorób sercowo-naczyniowych, w tym udaru mózgu lub choroby niedokrwiennej serca, w zależności od tego, co nastąpi wcześniej.
Wyniki pokazały, że osoby, u których wcześniej rozwinął się półpasiec, były o 30% bardziej narażone na długoterminowe ryzyko poważnego zdarzenia sercowo-naczyniowego w porównaniu z osobami, które nie chorowały na półpasiec, a podwyższone ryzyko może utrzymywać się przez 12 lat lub dłużej po przebyciu półpaśca.
Ze względu na czas większość badań miała miejsce w okresie, zanim szczepionki przeciw półpaścowi stały się powszechnie dostępne. Nawet po ich wprowadzeniu liczba szczepień była ogólnie niska. Ze względu na te ograniczenia badacze nie byli w stanie ocenić, czy status szczepień może wpływać na związek półpaśca z długoterminowym ryzykiem poważnego zdarzenia sercowo-naczyniowego.
Ponieważ coraz więcej osób decyduje się na szczepienie przeciwko półpaścowi, przyszłe badania mogą sprawdzić, czy szczepienie wpływa na związek półpaśca i ryzyko chorób układu krążenia. Curhan dodaje: „Obecnie zbieramy informacje o szczepieniach wśród naszych uczestników i mamy nadzieję przeprowadzić te badania w przyszłości”.
Komentarze
[ z 0]