W dniach 10 i 11 czerwca 2024 roku w Pałacu Kultury i Nauki w Warszawie odbyła się konferencja pod hasłem: „Razem ku zdrowiu psychicznemu – wspólny cel, wspólne dobro!”. Uczestnicy wypracowali kluczowe postulaty dotyczące reformy psychiatrii. Są to m.in.: psychiatra dostępny dla każdego, czas oczekiwania na terapię krótszy niż sześć miesięcy, psycholog w każdej szkole. Jak co roku, postulaty trafią do Ministerstwa Zdrowia.

Eksperci wskazali na:

• zwiększenie finansowania na rzecz opieki psychiatrycznej, które pomoże np. wzmocnić infrastrukturę - wybudować lub zmodernizować istniejące placówki opieki psychiatrycznej,
• określenie zakresu odpowiedzialności i autonomii kierowników Centrów Zdrowia Psychicznego, którzy będą mogli czuwać nad rozwojem programów profilaktycznych,
• ewaluacja pilotażu Narodowego Programu Ochrony Zdrowia Psychicznego w latach 2019-2023, który pomoże zwiększyć efektywność działań w przyszłości i określić punkt wyjścia dla kolejnych programów,
• powołanie Krajowego Ośrodka ds. Zdrowia Psychicznego, który wzmocni wydolność systemu i otworzy szersze możliwości np. edukacji w temacie zdrowia psychicznego,
• opracowanie Standardów Organizacyjnych i Standardów Terapeutycznych dla Centrów Zdrowia Psychicznego, które jasno określą zasady organizacji co bezpośrednio pozytywnie wpłynie na dobrostan pacjentów.

W czasie towarzyszącej Kongresowi konferencji prasowej mówiono także o:

• potrzebie rozszerzenia centrów zdrowia psychicznego na cały kraj, aby odciążyć te już istniejące. proces musi mieć gospodarza, musi być monitoring i ewaluacja. Na poziomie kraju potrzebna jest instytucja spinająca pomoc psychiatryczną. Kiedyś był nią Instytut Psychiatrii i Neurologii w Warszawie;
• niezbędne są ramy prawne, bez zmiany ustawy, nie da się rozwiązać wielu spraw w psychiatrii zarówno dzieci i młodzieży, jak i dorosłych;
• aby stworzyć jakość, potrzebne są nie tylko pieniądze. Trzeba stworzyć wytyczne kliniczne, np. kwestia wsparcia całej rodziny, w której ktoś doświadcza kryzysu zdrowia psychicznego powinna znaleźć się w rekomendacjach;
• finansowanie psychiatrii nie może być oparte na punktach NFZ, trzeba je uelastycznić, dostosować do potrzeb pomocy na danym terenie. Finasowanie polskiej psychiatrii wciąż jest na poziomie 5 proc., gdy w Europie standardem jest 6-7 proc., a w Niemczech 10 proc. przy czym w tamtych krajach na ochronę zdrowia psychicznego jest większy budżet. W Polsce za tak małe pieniądze nie da się zapewnić jakości;
• potrzebna jest edukacja o zdrowiu psychicznym od wczesnych lat. Jeśli nauczymy się wcześnie rozpoznawać problemy, leczenie jest efektywniejsze. Ważne, żeby osób w kryzysie psychicznym nie spychać na margines społeczeństwa;
• konieczna jest koordynacja działań między systemami: edukacji, opieki społecznej i zdrowia.

Źródła:
IV Kongres Zdrowia Psychicznego
www.zdrowie.pap.pl | Beata Igielska